Persoonlike rekenaar

Skets van 'n persoonlike rekenaar
1. Rekeraarskerm (monitor)	5. Uitbreidingskaarte
2. Moederbord	6. Kragtoevoer
3. SVE	7. Optiese skyf
4. Geheue (RAM)	8. Hardeskyf
9. Sleutelbord	10. Muis

'n Persoonlike rekenaar is 'n tipe rekenaar wat algemeen in kantore en huise aangetref word. Hulle word tipies deur 'n enkele persoon gebruik, maar word soms deur 'n paar persone gedeel. Die eerste persoonlike rekenaar, die "IBM PC", is in 1981 deur IBM vervaardig, hoewel verskeie rekenaars voor dit gemaak is.

Persoonlike rekenaars kan gebruik word vir werk, insluitend navorsing met behulp van die Internet (met 'n webblaaier), om rekord te hou, of om dokumente te skryf (met 'n woordverwerker). Ander gebruike sluit in kommunikasie met mense dwarsoor die wêreld (met behulp van programme soos e-pos, Skype, ens.) Dit kan ook vir ontspanning, soos die speel van rekenaarspeletjies, aangewend word.

Moderne rekenaars bestaan gewoonlik uit verskeie komponente (hardeware). Die rekenaar self word in 'n rekenaarkas gehuisves. 'n Muis en 'n sleutelbord word vir toevoer gebruik. 'n Monitor (rekenaarskerm) word benodig om die afvoer te sien. Afvoer kan ook deur middel van 'n drukker op papier uitgedruk word.

Meeste moderne rekenaars het 'n basiese stel programme wat die bedryfstelsel genoem word. Die bedryfstelsel is verantwoordelik vir verskeie take, insluitend die verskaffing van 'n gebruikerskoppelvlak. Die gewildste bedryfstelsel vir persoonlike rekenaars is Windows, wat deur Microsoft verkoop word. Die persoonlike rekenaars wat deur Apple Inc. vervaardig word, gebruik Mac OS as bedryfstelsel, wat ook kommersieel beskikbaar is.

Daar is ook 'n aantal vrye bedryfstelsels beskikbaar, wat Linux-bedryfstelsels genoem word. Daar is meer as 300 verskillende Linux-verspreidings. Elkeen het 'n ander doel. Die gewildste vrye bedryfstelsel is Ubuntu, omdat dit relatief maklik is om te gebruik.

Binne die rekenaarkas is 'n verskeidenheid van elektroniese komponente. Die belangrikste hiervan is die moederbord, SVE, die hardeskyf en geheue (RAM). Die SVE (sentrale verwerkingseenheid) voer die bedryfstelsel en toepassingsagteware se instruksies uit. Die geheue (ewetoeganklike geheue), berg inligting (of data) tydelik sodat dit vinnig van en na die verwerker geskuif kan word. Die hardeskyf stoor programme en data, selfs as die rekenaar afgeskakel is. Data kan ook op verwyderbare media, soos USB-toestelle, slapskywe en laserskywe gestoor word.

Persoonlike rekenaars kan aan 'n rekenaarnetwerk gekoppel word. Modems word tipies hiervoor ingespan, wat data oor 'n telefoonlyn kan ontvang en stuur, of aan 'n sellulêre netwerk konnekteer.